|
,,Pod Czerwonym Niebem''
Stoję pod czerwonym niebem
I patrzę na błękitne chmury.
Patrzę jak się od nich odbijaj±
oceanu lazury.
Słońce już zachodzi,
Przestrzeń się zamyka.
Lecz w¶ród srebrnych fal
Z daleka co¶ zanika.
Topi się jak płatek
Z kwiatu róży wzięty,
zaraz w gł±b oceanu
zostanie wchłonięty.
Nie mogę zobaczyć.
Tylko zarys twarzy.
Zanikł w czarnych falach.
To się już nie zdarzy…